مطالعه تطبیقی بومآشکاری دو سکونتگاه در مجاورت رود دره درکه: روستا شهر درکه و شهرک غرب
Authors
Abstract:
توسعه شهری بهعنوان بخش جدیدی از اکوسیستم طبیعی موجود، کارکرد اکولوژیک و خدمات اکوسیستمی آن را دگرگون میسازد. تأثیرات منفی این تغییرات باید تا حد امکان تقلیل و تجربه محیط طبیعی توسط مردم تداوم یابد. افزایش تجربه طبیعت، سلامت روانی و جسمانی افراد را متأثر ساخته، بهواسطه تأثیر بر آگاهی، رفتارهای حمایتگرایانه از طبیعت را تشویق مینماید. بومآشکاری از رویکردهایی است که در پاسخ به این مسئله و با تأکید بر ارتقای کیفیت محیط طبیعی و تسهیل ادراک مردم مورد توجه قرار گرفت. هدف اصلی این مقاله سنجش تأثیر محیط انسانساخت بر کیفیت بومآشکاری محیط است. بدین منظور دو محدوده سکونتگاهی در شهر تهران در مجاورت رود دره درکه انتخاب گردید. محدوده نخست بهصورت ارگانیک و در گذر زمان ساخته شده و محدوده دوم محیطی برنامهریزی شده است. نمونههای پژوهش دارای کیفیتهای اکولوژیک تقریباً مشابه بودند و عوامل مداخلهگر ناشی از آن در حداقل مقدار است. با بهکارگیری روش پیمایش و ابزار پرسشنامه، بومآشکاری در دو محدوده برگزیده سنجش گردید. نتایج بهدست آمده نشان داد، میزان بومآشکاری در دو محدوده با یکدیگر تفاوت دارد و افزایش بومآشکاری موجب افزایش آگاهی افراد از گونههای گیاهی و جانوری میشود. نتایج نشان میدهد محیط ارگانیک در مقابل محیط برنامهریزی شده، فرصت تجربه محیط طبیعی و بومآشکاری آن را بهطور چشمگیری افزایش میدهد.
similar resources
دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
روند تخریبی روددرههای شهر تهران و تجارب ناموفق در نمونههای مختلف نشان از عدم شناخت صحیح و استفاده نادرست از ظرفیتهای این روددرهها است. روددره درکه یکی از هفت روددره باارزش تهران است که به عنوان یکی از کریدورهای اصلی و طبیعی در کوه پایههای رشتهکوه البرز قرار دارد. روددره درکه از سه مؤلفه آب، گیاه و دانههای معماری تشکیل شده است. همنشینی لاینفک این سه مؤلفه، ساختار طبیعی و بومی روددره درک...
full textبرنامه ریزی راهبردی احیای محیط طبیعی رود دره های تهران ( نمونه موردی: رود دره درکه )
طی چند دهه اخیر، شهر تهران با افزایش چشمگیر جمعیت شهرنشین روبهرو بوده است. این افزایش شهرنشینی و در پی آن استفاده از زمین جهت سکونتگاههای شهری بدون در نظر گرفتن توانهای محیطی، باعث پیامدهای ناگوار و تخریب محیطزیست در تهران شده است و تعادل بین شهر و محیطزیست را مختل نموده است. رود درههای شهری به عنوان یکی از عناصر ساختار اکولوژیکی شهرها میتوانند نقش مؤثری در جهت ایجاد تعادل بین فضای انسان...
full textرود دره های پایدار به سوی نگرش زیر ساخت سبز ( نمونه موردی : رود دره اوین – درکه ، تهران )
شتاب رشد شهر تهران پایتختی که روزانه با حدود دوازده میلیون جمعیت و ایده های بلند پروازانه توسعه سروکار دارد در طی دهه های اخیر موجب آسیب های فراوانی به محیط طبیعی از جمله مسیل ها شده است. رود دره ها در بستر کوهپایه البرز در شمال شهر تهران رابطه بین شهر و طبیعت بکر را برقرار مینمایدو متضمن گوناگونی گونه های گیاهی و جانوری می شوند.این کیفیت با فعالیت ها و دخالت های انسان ها و توسعه بی رویه شهر در...
full textبرنامه ریزی سبز راه:تلفیق تفرج و حفاظت از منظر شهری نمونه موردی: رود دره درکه- تهران
برنامه ریزی سبزراه ها یکی از مهم ترین ابزارهای برنامه ریزی در ارتقاءکیفیت زندگی ساکنان شهراست فضاهای سبز و سبزراه ها به علت دارا بودن نقش عمده در افزایش کیفیت هوا و ایجاد تغییرات مثبت در اقلیم محیط های شهری،برای نگهداری از کیفیت زیست محیطی شهرها ضروری هستند و ارزش های زیبایی شناختی این محیط ها را به نحو قابل توجهی افزایش می دهند. حفاظت از سیستم های طبیعی بوم شناختی، فراهم آوردن فرصت های تفریحی ...
full textفرآیند تحلیل شبکه در ارزیابی عملکرد بومشناختی سیمای سرزمین رود-درۀ درکه
�عملکرد بومشناختی سیمایسرزمین و به تبع تغییرات آن به صورت سلسلهمراتبی به سه سطح ساخت واحدهای لکهای دالانهای بومشناختی، ساخت واحدهای دالانی شبکههای بومشناختی، و ساخت شبکۀ�بومشناختی-انسانشناختی عرصهبندی سیمایسرزمین، مرتبط میشود. در بستر سیمایسرزمین تهران، تغییرات بسیاری در کیفیت عملکرد عناصر طبیعی و افزایش سطح ساختوسازهای محیطهای انسانساخت رخ داده است. از عناصر اصلی و منا...
full textMy Resources
Journal title
volume 11 issue 22
pages 5- 18
publication date 2019-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023